Bunama (demans), kisinin günlük yaşamını eskisi gibi sürdürmesini engelleyen, ilerleyici, kronik bir beyin hastalığıdır. Demans’ in temel nedeni beyin hücrelerinin harabiyeti ve kaybıdir. Bu nedenle de hafıza kaybı yada azalması, soyut düşünme ve karar vermede bozulma gibi ana bulgularla kendini gösterir.
Alzheimer hastalığı ise en sik görülen demans nedenidir ve yaşın ilerlemesiyle birlikte daha sık görülür. Genellikle sinsi başlangıçlı ve yavaş ilerleyicidir. Araştırmalara göre 85 yaşın üstünde %50 oranında beklenen bir hastalıktır. Ailede Alzheimer hastasının bulunması, sizin veya çocuklarınızın da bu hastalığa yakalanacağınızı göstermez. Hastalık bulaşıcı değildir. Ancak 60 yaşın altında bu hastalığa yakalanan kişilerin ailelerine genetik yatkınlığın olduğu düşünülmektedir.
Hastalığın nedeni olarak bahsedilen mekanizmalar çok çesitlidir, ancak tek bir kesin sebep bilinmemektedir. Alzheimer tipi demans’ in teşhisi, diğer demans nedenleri dışlanarak ve uygulanan nöropsikolojik testlerle konabilir. Diğer demans nedenlerinin bir kısmi tedavi edilebilir bir tıbbi durumdan kaynaklanmaktadır (Örn; depresyon, ilaç zehirlenmeleri, beslenme bozukluğu, troid hastalığı, vb.) Bu tıbbi bozuklukların tedavi edilmesi demansın gerilmesini sağlar.
Alzheimer’ da ki hafıza bozuklukları, öncelikle yakın geçmişe aittir. Hastada, insan isimlerini unutma, yabancı yerlerde dolaşma güçlüğü baslar. Yakin zaman hafızasındaki bozulmaya karşın hasta, daha eskiden yaşamış olduğu olayları daha iyi hatırlar. Hatta hasta yakınları “sorsan tarih bilir” diye düşündükleri için, yakın hafıza kayıpları masum olarak algılanabilir.
Hastalığın ileri evrelerinde, belirgin davranış bozukluğu, halüsinasyonlar, kelime bulma güçlüğünde artış, bazı isleri doğru sırayla yapmada zorlanma ve günlük aktivitelerini tek başına yapamama, evin yolunu bulamama ve tuvaletini kaçırma gelişir. Nihayetinde hasta tamamen başkalarının bakımına muhtaç ve yatağa bağımlı hale gelir.